Ρατσες-κυνηγοσκυλα

21)Μπλάντχαουντ (Bloodhound) Η φυλή αυτή περιλαμβάνει σκύλους που είναι από τους παλιότερους ιχνηλάτες. Προέρχεται από μαύρους σκύλους του Αγ. Ουμβέρτου, που ανήκει σε μια κυνηγετική φυλή την οποία δημιούργησαν μοναχοί σε μοναστήρι των Αρδενών (Βέλγιο) τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Στη Μ. Βρετανία πρέπει να εισήχθηκε γύρω στα 800 μ.Χ. Το όνομα Μπλάντχαουντ δεν έχει καμιά σχέση με την αρχική ερμηνεία που δόθηκε, ότι δηλαδή είναι ένας σκύλος που διψά για αίμα (blood στην αγγλική σημαίνει αίμα). Στην πραγματικότητα, με το όνομά του, έγινε προσπάθεια να τονιστεί το καθαρόαιμο υπόβαθρο της φυλής (pure blood = καθαρό αίμα), σε αντίθεση με άλλες φυλές που προήλθαν μετά από επανειλημμένες διασταυρώσεις. Γι' αυτήν την αιτία άλλωστε πολλοί συγγραφείς θεωρούν ότι οι φυλές Μπλάντχαουντ και Αγ. Ουμβέρτου είναι ίδιες. Ο σκύλος Μπλάντχαουντ είναι μεγαλόσωμος και ο πιο βαρύσωμος από τους ιχνηλάτες (μέσο ύψος 67 εκ. τα αρσενικά και 60 εκ. τα θηλυκά και μέσο σωματικό βάρος 40-48 Kg). Ιδιαίτερα χαρακτηριστικό είναι το κεφάλι του, που είναι μακρύ, μεγάλο σε σχέση με το σώμα του και καλυμμένο με δέρμα τόσο χαλαρό ώστε να κρέμεται στα μάγουλα και να σχηματίζει βαθειές ρυτίδες στην περιοχή γύρω από τα μάτια' λόγω των πτυχών αυτών τα μάτια φαίνονται βαθουλωμένα και το πρόσωπο αποκτά μια ιδιαίτερη έκφραση. Πτυχές σχηματίζονται και στο δέρμα του λαιμού (προγούλι). Τα αυτιά του είναι χαρακτηριστικά μεγάλα και φαρδιά και εκφύονται χαμηλά στο κεφάλι. Η ουρά του είναι αρκετά μακριά και το τρίχωμά του πολύ πυκνό, κοντό και σκληρό σε όλο το σώμα εκτός από το κεφάλι και τα αυτιά που είναι πιο απαλό. Το τρίχωμά του έχει συνήθως χρώμα μαύρο και κοκκινωπό ή καστανό (Black and Tan), σε όχι έντονα διαγραμμένες περιοχές. Έχει μεγάλη οσφρητική ικανότητα, γι' αυτό και χρησιμοποιείται για όλα σχεδόν τα είδη των θηραμάτων. Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την αστυνομία, για την ανεύρεση ανθρώπων θαμμένων στα χιόνια κτλ. Αναφέρεται ως ο ιχνηλάτης με την πιο ευαίσθητη όσφρηση. Αυτό οφείλεται στο μεγάλο αριθμό οσφρητικών κυττάρων που διαθέτει (220 εκατομμύρια έναντι 125 εκατομμυρίων του σκύλου Ντάσχουντ). Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ο άνθρωπος διαθέτει μόνο 5 εκατομμύρια οσφρητικά κύτταρα.                                                                         20)Ιχνηλάτης της Γιούρα (Jura Hound ή Jura Laufhund) Ο σκύλος της φυλής αυτής έχει πατρίδα την Ελβετία και συγκεκριμένα την περιοχή των γαλλοελβετικών συνόρων (όρη Γιούρα), αλλά προέρχεται από κυνηγόσκυλα της περιοχής του Νείλου ποταμού, που μεταφέρθηκαν στην Ευρώπη από τους Φοίνικες. Είναι μεσαίου μεγέθους σκύλος (μέσο ύψος 40 εκ. για το αρσενικό και μέσο σωματικό βάρος 18-20 Kg). Μοιάζει πολύ με το σκύλο του Αγ. Ουμβέρτου με τον οποίο, σύμφωνα με ορισμένους συγγραφείς, έχει στενή σχέση.Έχει κεφάλι σχετικά ογκώδες και μεγάλα και φαρδιά αυτιά που εκφύονται χαμηλά. Η ουρά του είναι μέτρια σε μήκος και ίσια ή με ελαφιά καμπύλη. Το τρίχωμά του είναι πυκνό, κοντό, μέτρια σκληρό, χρώματος καστανού, κίτρινου ή κοκκινωπού, με ή χωρίς μαύρο στη χώρα της ράχης και του θώρακα. Ακόμη, μπορεί να είναι μαύρο, με καστανό σε ορισμένες περιοχές. Μια ή περισσότερες άσπρες κηλίδες στο στήθος είναι επιτρεπτές. Έχει πολύ αναπτυγμένα τα κυνηγετικά χαρακτηριστικά του ιχνηλάτη.                                                                19)Δείκτης της Βεϊμάρης ή Βεϊμαράνερ (Weimaraner) Η φυλή αυτή έχει πατρίδα τη Γερμανία. Δημιουργήθηκε πριν 160 περίπου χρόνια από Ευγενείς της αυλής της Βεϊμάρης, οι οποίοι ήθελαν να κρατήσουν τον όμορφο αυτό κυνηγετικό σκύλο μέσα στα γερμανικά σύνορα και στα χέρια μόνο των Ευγενών. Αν κάποιος άνθρωπος κατώτερος κοινωνικά είχε στην κατοχή του το σκύλο αυτό τιμωρούνταν. Αργότερα, λίγα χρόνια μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, εισήχθηκε στην Αμερική και ήταν ένας σκύλος για λίγους. Ο κάτοχος του έπρεπε να δηλώσει ένορκα ότι δε θα τον διασταυρώσει με σκύλο άλλης φυλής. Βέβαια τα πράγματα άλλαξαν με την πάροδο του χρόνου. Ο σκύλος της φυλής αυτής είναι ένας μεγαλόσωμος κυνηγετικός σκύλος "φέρμας" (ύψος 61-69 εκ. τα αρσενικά και 56-64 εκ. τα θηλυκά σωματικό βάρος 32-38 Kg τα αρσενικά και 22-30 Kg τα θηλυκά), με μυώδη και συμμετρική σωματική διάπλαση. Έχει μεσαίου μεγέθους αυτιά, που εκφύονται αρκετά ψηλά στο κεφάλι και μακρύ ρύγχος. Η ουρά του κόβεται στο 1/3 του όλου μήκους της. Το τρίχωμα του είναι κοντό και σκληρό, με χρωματισμό γκρι ασημί ή γκρι ποντίκι. Τα μάτια του είναι γκριζογάλανα ή κίτρινα κεχριμπαρένια. Έχει παρόμοια με το σκύλο Κούρτσχαρ και Ντράτχαρ κυνηγετικά προσόντα και δύο κοινά με αυτούς μειονεκτήματα: 1) Κρατά υπερβολικά σφιχτά το θήραμα στο στόμα και 2) δεν αναπτύσσει μεγάλη ταχύτητα στο τρέξιμο, δηλαδή είναι κάπως βαρύ κυνηγόσκυλο.                                                            18)Grand Blue de Gascogne Petit Blue de Gascone    Το "Μεγάλο Μπλε της Γασκώνης" είναι Ιχνηλάτης (Scenthound) αρχαίας καταγωγής, κατεξοχήν Γαλλικός. Κατάγεται από τους αρχικούς Ιχνηλάτες Gaul και τα κυνηγόσκυλα τα οποία έφεραν οι Φοίνικες έμποροι, και είναι ένας από τους δύο τύπους από τους οποίους οι περισσότερες σύγχρονες φυλές κυνηγόσκυλων αναπτύχθηκαν. Ο μεγαλόσωμος (Grand) είναι πιθανώς ο πιό στενός συγγενής, των τεσσάρων "Blue de Gascogne" φυλών. Gascony είναι η Γαλλική επαρχία, η συγκεκριμένη περιοχή της αρχικής του παραμονής και ανάπτυξης, βρίσκεται δε στη νοτιοδυτική ακτή της Γαλλίας. Τα Grand Blue de Gascogne είναι μια φυλή κυνηγιού-εργασίας, ένα κυνηγόσκυλο ιχνών "κατ' εξοχή," που έχει διατηρήσει τα ακραία φυσικά και χαρακτηριστικά κυνηγιού του αρχαίου προγόνου του. Κάθε σημείο του σκύλου είναι για έναν σκοπό σχετικό με τη συντήρηση της φυλής και της μοναδικότητάς του. Το Grand Blue de Gascogne αναγνωρίστηκε από την F.C.I τον Ιανουάριο του 1991. To τρίχωμα και η έκφραση συνδυάζονται ώστε να διαμορφώσουν μια ασύγκριτη ομάδα και μια εντύπωση που είναι πολύ ευγενής και πολύ "Γαλλική" . Είναι ένα κυνηγόσκυλο ιχνηλασίας, μέτριας ταχύτητας, που στη αρχή χρησιμοποιήθηκε για να κυνηγήσει τους λύκους αλλά έχει προσαρμοστεί με επιτυχία στο κυνήγι του αγριόχοιρου, των ελαφιών, της αλεπούς και των λαγών. Το Grand Blue de Gascogne κυνηγά με έναν ήρεμο, συστηματικό τρόπο και διακρίνεται για την ακραία αίσθηση του προσδιορισμού του θηράματος, την τεράστια αντοχή και επιμονή, την μοναδική εμπιστοσύνη στην εργασία του, την εξυπνάδα του και τέλος την αξιοπρόσεκτη δυνατότητα ιχνηλασίας. Έχει μια βαθιά, ισχυρή μελωδική φωνή, ευδιάκριτο χρωματισμό και μια αριστοκρατική μορφή.                                                                17)SEGUGIO SVIZZERO [Ελβετικοί Ιχνηλάτες]    Αυτά τα σκυλιά είναι απόγονοι από τα πρωτόγονα κυνηγόσκυλα της αρχαίας Αιγύπτου, που χρησιμοποιούνται για το κυνήγι. Εισήχθησαν στη συνέχεια κατά μήκος της Mεσογειακής ακτής από τους φοίνικες εμπόρους και έφθασαν τελικά στην Ρωμαϊκή Ελβετία. Βρίσκουμε καταθέσεις της παρουσίας τους στην Ρωμαϊκή Ελβετία, σε αρκετές περιοχές όπως, σε ένα αποκαλυμμένο μωσαϊκό στην Avenches (Aventicum), η οποία αναπαριστά τους προγόνους των παραλλαγών που υπάρχουν σήμερα. Έγιναν εισαγωγές στην Γαλλία των αρχαίων προγόνων του ( Bruno del Giura) από την Ιταλία και Ελβετία, ήδη από τον 15ο αιώνα και αργότερα τον 18ο αιώνα. Οι Γάλλοι το ήθελαν για το δύσκολο κυνήγι του λαγού, και οι διασταυρώσεις με τους δικούς τους ιχνηλάτες έδωσαν ποικιλίες χρωμάτων. Οι βασικές διαφορές στην γραμμή αναπαραγωγής από αυτές της χώρες με τους Ελβετούς ήταν ότι ήθελαν ένα σκυλί να κυνηγά με ιχνηλασία σε ζευγάρια ή ομάδες, ενώ για τους Ελβετούς οι θεμελιώδεις αρχές ήταν : το σκυλί που παίρνει την πρωτοβουλία και κυνηγά μόνο του, προσπαθεί πιο ενεργητικά και πάντα διατηρεί την επικοινωνία με τον κυνηγό , και όταν χάνει το ίχνος, επιστρέφει γρήγορα στον κυνηγό. Στα 1882 προετοιμάζονται ήδη τα πρότυπα για το Στάνταρ πέντε παραλλαγών από το Ελβετικό Segugio Club. Το 1909, ελέγχονται εκ νέου τα πρότυπα , και αποφασίζεται να δηλωθεί η συνολική εξάλειψη του ενός, του Segugio turgoviese. Στις 22 Ιανουαρίου 1933, υιοθετούνται τα μόνα πρότυπα για όλους και για τις τέσσερεις τωρινές παραλλαγές. Επισήμως θεωρείται ως πρόγονος όλων, το αρχαίο Segugio Giura (ο τύπος Sent-Hubert).   Οι 4 ποικιλίες του Segugio Svizzero έχουν όλες τα ίδια μορφολογικά χαρακτηριστικά. Segugio Bernese Segugio del Giura Segugio Lucernese                                                                     16)Το ΒΙΣΛΑ HUNGARIAN SHORT-HAIRED POINTER (VIZSLA)     Ένα ευπροσάρμοστο κυνηγετικό σκυλί που είναι ικανό να εργαστεί σε όλα τα εδάφη, στο δάσος και στο νερό, που έχει τις ακόλουθες χαρακτηριστικές ποιότητες: μια άριστη μύτη, σταθερότητα στη φέρμα, άριστο απόρτ και ικανότητα να παραμείνει στη μυρωδιά ακόμα και κολυμπώντας. Αντιμετωπίζει μικρή δυσκολία στα πολύ ανώμαλα και "σφικτά" εδάφη καθώς επίσης και σε ακραίους καιρικούς παράγοντες. Λόγω της εύκολης φύσης του και της προσαρμοστικότητάς του, μπορεί εύκολα να κρατηθεί ως σκυλί συντροφιάς στο σπίτι.    Οι πρόγονοι του Oυγγρικού Vizsla μπήκαν στην Καρπάθια λεκάνη με τις νομαδικές Oυγγρικές φυλές που προέρχονταν από τις Ρωσσικές στέπες. Οι γραπτές περιγραφές και οι γραφικές απεικονίσεις του, βρίσκονται σε έγγραφα του 14ου αιώνα ήδη. Ένας ανώνυμος γραφέας του Oύγγρου βασιλιά Adelbert ΙΙΙ (1235 - 1270) που έγραψε για την ιστορία και τις περιπλανήσεις των Mαγυάρων, ανέφερε τη χρήση κίτρινων σκυλιών δεικτών, αποκαλούμενων "Vizsla". Ακόμα και σήμερα, η ομοιότητα του Vizsla είναι πιό στενή με τα ελαφρύτερα άγρια σκυλιά των ρωσικών στεπών στο χρώμα και την ποιότητα του τριχώματος. Τα Vizslas ήταν σκυλιά των πολεμάρχων, των βαρώνων και των βασιλιάδων. Το αίμα τους συντηρήθηκε καθαρό για αιώνες, από ανθρώπους της αριστοκρατίας εκείνης της εποχής για την υψηλή εκτίμηση που του είχαν οι ιδιοκτήτες του. Εκείνη την εποχή, άλλες φυλές Gundog έπαιξαν πιθανότατα ένα σημαντικό μέρος στην ανάπτυξη της φυλής.    Από το 18ο αιώνα, η σημασία του ως σκυλί κυνηγιού έχει αυξηθεί σταθερά. Κοντά στο τέλος 19ο αιώνα, το Vizsla υπέφερε από μια μεγάλη πτώση του πληθυσμού του, αλλά ιδίως κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, κόντευε να εξαφανιστεί. Στις αρχές του 20ου αιώνα, οργανώθηκαν στην Ουγγαρία αγώνες σκυλιών δεικτών, στους οποίoυς το Ουγγρικό Vizsla (μεταξύ άλλων) συμμετείχε με μεγάλη επιτυχία. Η συγκεκριμένη σύγχρονη αναπαραγωγή άρχισε το 1920, συνέπεια του οποίου, η κοντότριχη Ουγγρική ποικιλία ονομαζόμενη Vizsla αναγνωρίστηκε από το FCI το 1936. ΒΙΣΛΑ                                                                  15)Γενική εμφάνιση : Ο Γερμανικός σκληρότριχος [ wirehaired ]δείκτης είναι ένα μυώδες, μέσου μεγέθους σκυλί . Ισορροπημένα στο μέγεθος και γεροδεμένα. Tα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της φυλής είναι το σκληρό τρίχωμα για την ανθεκτικότητα στις δύσκολες καιρικές και εδαφικές συνθήκες και του προσώπου η επένδυση. Ο χαρακτήρας του είναι ευφυής, ενεργητικός και παθιασμένος κυνηγός. Μέγεθος, αναλογία : Το ύψος των σκύλων πρέπει να είναι από 61-68 στα αρσενικά και 57 -64 στα θηλυκά στους ώμους. Για να εξασφαλισθεί η διατήρηση της ποιότητα της εργασίας της φυλής πρέπει τα σκυλιά που είναι είτε πέρα ή είτε κάτω από το προσδιορισμένο ύψος να τιμωρούνται σοβαρά. Το σώμα είναι λίγο μακρύτερο από το ύψος , σε αναλογία δέκα προς εννέα. Ο Γερμανικός wirehaired δείκτης είναι ένας ευπροσάρμοστος κυνηγός με ευκινησία και αντοχή στο κυνηγότοπο. Οι σωστές αναλογίες σε μέγεθος και η ισορροπία είναι ουσιαστικά για την υψηλή απόδοση. Κεφάλι : Το κεφάλι του είναι συγκρατημένα μακρύ. Τα μάτια είναι καφετιά, μέσου μεγέθους, ωοειδεί στο περίγραμμα, φωτεινά και με προεξέχοντα φρύδια. Τα κίτρινα μάτια δεν είναι επιθυμητά. Τα αυτιά στρογγυλεύονται αλλά όχι πολύ και κρεμούν κοντά στο ύψος της σιαγόνας. Το κρανίο ευρύ και το ινιακό κόκκαλο όχι πάρα πολύ προεξέχον. Το ρύγχος είναι αρκετά μακρύ με το ρινικό κόκκαλο ευθύ, ευρύ και παράλληλο με την κορυφή του κρανίου. Η μύτη είναι σκοτεινή καφετιά με ανοικτά ρουθουνια. Μια μύτη με χρωματισμό σάρκας πρέπει να τιμωρείται. Τα χείλια είναι μικρά και κοντά στο σαγόνι και γενειοφόρα. Τα σαγόνια είναι ισχυρά και με ένα πλήρες κλείσιμο συνιστούν ένα αληθινό ισχυρό δάγκωμα ψαλιδιού. Λαιμός, Σώμα: Ο λαιμός είναι μέσου μήκους, που σχηματίζει αψίδα ελαφρώς και απαλλαγμένος από δίπλες. Η ολόκληρη πίσω γραμμή της πλάτης εμφανίζει μια αντιληπτή κλίση προς τα κάτω στο καπούλι ζώου. Το δέρμα είναι σφιχτό σ' όλο σώμα. Το στήθος είναι βαθύ και ευρύχωρο με τα πλευρά να φαίνονται καθαρά. Η πλάτη είναι κοντή, ευθεία και ισχυρή. Οι οσφυϊκές χώρες είναι τεντωμένες και λεπτές. Τα ισχία είναι ευρέα με το καπούλι ζώου να στρογγυλεύεται ωραία. Η ουρά κρατείται ψηλά, ή επάνω από τον οριζόντιο άξονα όταν το σκυλί είναι σε επιφυλακή. Η ουρά κόπτεται περίπου στα δύο-πέμπτα του αρχικού μήκους της. Μπροστινά άκρα : Οι ώμοι τοποθετούνται καλά πίσω. Τα μπροστινά πόδια είναι ίσια με τους αγκώνες στενούς. Τα κόκκαλα των ποδιών δεν είναι επίπεδα αλλά στρογγυλεύουν, ισχυρά, αλλά όχι βαρειά ή χονδροειδή ώστε να αντιστρατευτούν τη φυσική ευκινησία του σκυλιού. Οι πατούσες με κυκλικό περίγραμμα, με δάκτυλα κοντά και ντυμένα με "μαξιλάρια" τριχώματος πυκνά και σκληρά, και τα νύχια ισχυρά και αρκετά βαριά. Οπίσθια άκρα : Οι μηροί είναι ισχυροί και μυϊκοί. Τα οπίσθια πόδια είναι συγκρατημένα και, όπως εμφανίζονται από πίσω, παράλληλα. Τρίχωμα : Το λειτουργικό νευρικό του τρίχωμα είναι το πιό διακριτικό χαρακτηριστικό γνώρισμα της φυλής. Ένα σκυλί πρέπει να έχει ένα σωστό τρίχωμα για να είναι του σωστού τύπου. Η γούνα του το κάνει να είναι ανθεκτικό και, ως ένα ορισμένο βαθμό, αδιάβροχο (water-repellent) . Κάτω από το εξωτερικό τρίχωμα, έχει ένα στρώμα λεπτότερου και πυκνότερου τριχώματος (undercoat ) που είναι αρκετά πυκνό ώστε τον χειμώνα να μονώνει ενάντια στο κρύο αλλά γίνεται τόσο λεπτό το καλοκαίρι ώστε να είναι σχεδόν αόρατο. Το διακριτικό εξωτερικό τρίχωμα είναι ευθύ, σκληρό, νευρικό και επίπεδο και είναι από 2 έως 4 cm στο μήκος. Το εξωτερικό τρίχωμα είναι αρκετα μακρύ ώστε να προστατεύσει το σκυλί από τα πυκνά και σκληρά κλαδιά, αλλά όχι τόσο ώστε να κρύψει το περίγραμμα του σκυλιού. Στα χαμηλότερα των ποδιών το τρίχωμα είναι κοντύτερο και μεταξύ των δακτύλων είναι μαλακότερης σύστασης. Στο κρανίο το τρίχωμα είναι φυσικά κοντό και κατάλληλο. Πέρα από τους ώμους και γύρω από την ουρά είναι πολύ πυκνό και βαρύ. Η ουρά είναι ωραία ντυμένη, ιδιαίτερα στο κάτω μέρος. Τα φρύδια είναι ντυμένα με ισχυρή, ευθεία τρίχα. Η γενειάδα και τα μουστάκια είναι μέσου μήκους. Οι τρίχες στα σκούρα μπαλώματα (συκωτι) ενός καφέ-άσπρου σκυλιού μπορούν να είναι κοντύτερες από τις άσπρες τρίχες. Ένα κοντό ομαλό , ένα μαλακό woolly , ή ένα υπερβολικά μακρύ τρίχωμα, πρέπει να τιμωρούνται σοβαρά. Διατηρώντας μια σκληρή, νευρική σύσταση, το τρίχωμα των κουταβιών μπορεί να είναι κοντύτερο από αυτό ενός ενήλικου . Χρώμα : Η γούνα ( τρίχωμα ) είναι συκώτι και άσπρο, (συνήθως είναι συκώτι και άσπρη καθορισμένο), συκώτι roan, είτε σκέτο συκωτί . Το κεφάλι είναι πάντα είναι συκωτί , μερικές φορές με μια άσπρη βούλα . Τα αυτιά είναι συκώτι. Το μαυρόστικο είναι χρώμα αποδεκτό και δεν τιμωρείται, απλά από τον κανονισμό αναπαραγωγής(επειδή δεν επιθυμούν τα ολόμαυρα) ορίζεται σαφέστατα ότι το μόνο που δεν επιτρέπεται να κάνει είναι να ζευγαρώσει με όλο καφέ σκύλο. Ζευγαρώνει με καφέστικτό ή με μαυρόστικτό. Βηματισμός : Το σκυλί πρέπει να αξιολογηθεί σε έναν μέτριο βηματισμό. Η μετακίνηση είναι ελεύθερη και ομαλή με καλή κίνηση στα μπροστινά άκρα και καλή οδήγηση με ισχύ στα οπίσθια. Το topline πρέπει να παραμείνει σταθερό. Ιδιοσυγκρασία : Με αξιόπιστη ιδιοσυγκρασία, είναι κατά περιόδους σε απόσταση και μη φιλικός προς τους ξένους , αλλά είναι ένας πιστός και στοργικός σύντροφος της οικογένειας και του αφεντικού και αρκετά ..άτεγκτος φύλακας του σπιτιού . Θέλει αρκετή προσοχή στις συναναστροφές του με τα άλλα σκυλιά, ιδιαίτερα τα αρσενικά λόγω του πολύ ισχυρού και ιδιαίτερα σκληρού του "δαγκώματος" .                                                 14)SEGUGIO ITALIANO Σεγκούτσιο Κοντότριχο    Η ΣΥΝΟΠΤΙΚH ΙΣΤΟΡΙΚH ΠΕΡΙΛΗΨΗ    Προέρχεται από το Αιγυπτιακό Λεβριέ, που έφεραν οι Φοίνικες πριν 2000 χρόνια στην Ελλάδα, την Ιταλία και σ’ όλες τις περιοχές της Μεσογείου.    Το Ελληνικό Λαγωνικό και κατ’ επέκταση ο «Ελληνικός Ιχνηλάτης», που είναι και αυτός απόγονος του Αιγυπτιακού Λεβριέ, έχει κοινή καταγωγή με το Σεγκούτσιο.    Το Αιγυπτιακό Λαγωνικό, ήταν κοινό στην Ελλάδα και την Νοτιοκεντρική Ιταλία μέχρι και την εποχή της Αναγέννησης και έδωσε τη γέννηση στο παρόν Segugio, του οποίου γενικές ανατομικές ιδιαιτερότητες έχουν διατηρηθεί σχεδόν χωρίς αλλαγή μέσω των αιώνων. Σκυλιά του ίδιου τύπου και του αναστήματος με τον παρόντα τύπο Segugio, παριστάνονται στα αγάλματα της "Diane the huntress" (Diane chasseresse) στο μουσείο της Νάπολης και αυτό "της Diane με το τόξο και το βέλος" (Diane tirant y l'arc) στο μουσείο Βατικανού. Στο κάστρο Borso d'Este (1600), μπορούμε να δούμε μια ζωγραφική που αντιπροσωπεύει τον ιδανικό τύπο του παρόντος Segugio.    Με διασταυρώσεις των ντόπιων σκύλων τύπου Μπρακ, που υπήρχαν εκείνη την εποχή, οι Ιταλοί δημιούργησαν το Σεγκούτσιο σε δυο ποικιλίες: με σκληρό και λείο τρίχωμα.                                                      13)Το Γκόρτον Σέττερ      Το Γκόρντον Σέττερ, είναι ένας μεσαίου μεγέθους,δυνατής κατασκευής, μακρύτριχος, μαύρος με καφέ σκύλος. Είναι πολύ ενεργητικός και η σωματική του κατασκευή, τον βοηθάει να δουλεύει σχεδόν αδιάκοπα και με χαρακτηριστικό στυλ, για πολλές ώρες. Έχει μια δυνατή, μάλλον "κοντή" πλάτη, με σχετικά κοντή ουρά, σε σύγκριση με τα άλλα Σέττερ. Η εντύπωση που δίνει είναι, έξυπνος, υπερήφανος, άφοβος, με δυνατή και ισσοροπημένη σωματική κατασκευή. Καθαρά χρώματα και λεπτό ίσιο ή ελαφρά κυματιστό τρίχωμα, είναι τα μόνα αποδεκτά.     Κεφάλι: Σχετικά μεγάλο ,με αρκετό χώρο για τον εγκέφαλο κρανίο,ελαφρώς τονισμένα κόκκαλα μεταξύ των ματιών, με μικρού βάθους "στοπ". Το μήκος του ρύγχους, ίσο με το μήκος του κρανίου, με γραμμές παράλληλες, όταν κοιτάμε απ'το πλάϊ. Μάτια ευμεγέθη, σκούρα καφέ, με πολύ έξυπνη και ανήσυχη έκφραση. Αυτιά που αρχίζουν χαμηλά στο κρανίο,περίπου στο ύψος των ματιών, ελαφρώς μεγάλα και λεπτά, κρέμονται κοντά στο κεφάλι. Μύτη μαύρη, με μεγάλα και αρκετά ανοιχτά ρουθούνια. Οι σιαγόνες δυνατές με την πάνω να κλείνει ελαφρώς πάνω απ'την κάτω, σε ψαλιδωτό κλείσιμο.      Λαιμός, Σώμα : Ο λαιμός μακρύς, ίσιος ,χωρίς "δίπλες". Σώμα κοντό από τους ώμους έως τα καπούλια. Πλάτη ίσια, δυνατή, με ελαφρά κλίση από τους ώμους στα καπούλια. Στήθος βαθύ και οχι πολύ φαρδύ, κατεβαίνει έως τους αγκώνες . Ουρά κοντή σχετικά, δεν φτάνει τους πίσω αγκώνες, φέρεται οριζόντια ή περίπου, είναι αρκετά χοντρή στην βάση, καταλήγει σε λεπτή άκρη. Ωμοι που κλείνουν κοντά στην κορυφή. Τα μπροστινά πόδια ίσια, παράλληλα με αρκετά χοντρά κόκκαλα, τελειώνουν σε πέλματα κλειστά ,με χοντρό και σκληρό δέρμα απο κάτω, και πολλές τρίχες ανάμεσα στα δάκτυλα. Μηροί μυώδεις, δυνατοί, με το πάνω τμήμα (απο τα καπούλια έως τον αγκώνα) μεγάλο, και με καλή γωνία με το κάτω τμήμα.     Τρίχωμα : Μαλακό και στιλπνό, ίσιο ή ελαφρώς κυματιστό, αλλά ποτέ σγουρό, μακρύτερο στα αυτιά, κάτω απ'την κοιλιά και το στήθος και πίσω απο τα μπροστινά και τα πισινά πόδια.     Χρώματα και στίγματα : Μαύρο με καφέ στίγματα (μπαλώματα). Οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των χρωμάτων, είναι πάντα ευδιάκριτες. Δεν υπάρχουν καφέ τρίχες στο μαύρο. Τα καφέ στίγματα, είναι αποκλειστικά στα παρακάτω σημεία: (1) Δύο καθαρές βούλες πάνω απ'τα μάτια, διαμέτρου μιας ίντσας,(2) Στο πλάϊ των μάγουλων και του ρύγχους. Τα καφέ στίγματα, δεν φτάνουν την κορυφή του ρύγχους. (3) Στο λάρυγγα. (4) Δύο μεγάλα καθαρά στίγματα στο μπροστινό μέρος του στήθους. (5) Στο μέσα μέρος των μπροστινών ποδιών. Το καφέ στίγμα δεν πρέπει να καταλαμβάνει όλο το πίσω και έξω μέρος των ποδιών. (6) Στα πίσω πόδια, απ'τον αγκώνα έως τα πέλματα. (7) Στο μέσα τμήμα του άνω μέρους των μοιρών. (8) Ένα μικρό άσπρο στίγμα στο στήθος, είναι επιτρεπτό, όσο μικρότερο, τόσο καλύτερα.     Μέγεθος : Αρσενικά, ύψος στους ώμους : 24--27 ίντσες, στα θηλυκά : 23--26 ίντσες Το Γκόρντον είναι βαρύτερο σχετικά με τα άλλα Σέττερ, έτσι η αναλογία ύψους-βάρους είναι διαφορετική. Χωρίς περιτό βάρος σε λίπος, έχουν βαρύτερο σκελετό και τετράγωνη αίσθηση, όταν κοιτάμε απ'το πλάϊ.     Κίνηση : Δυνατή, ελεύθερη κίνηση, με δυνατή ώθηση των πίσω άκρων. Το κεφάλι κρατιέται ψηλά, και η ουρά σε περίπου οριζόντια ή λίγο ανηψωμένη θέση. Τα μπροστινά πόδια, απλώνονται αρκετά μπροστά, και μετά διπλώνουν κάτω απ'το σώμα, ώστε να δίνουν το ελεύθερο και μαλακό τρέξιμο και όχι "αναπήδημα" Όταν κοιτάμε τον σκύλο που εργάζεται απ'το πλάϊ, δίνει την αίσθηση της μαλακής, και ευθείας κίνησης, με τον πλέον άνετο και οικονομικό ρυθμό. Πλησιάζει με προσοχή το θήραμα και φερμάρει πολύ σταθερά, με κλασικό στυλ. Όπως όλα τα σκουρόχρωμα, ζεσταίνεται περισσότερο στα ζεστά κλίματα.     Χαρακτήρας: Το Γκόρντον έχει άγρυπνο και επιθετικό χαρακτήρα με τους άγνωστους, ανθρώπους ή σκυλιά. Είναι άφοβος και πολύ έξυπνος. Αφοσιώνεται με πάθος στο "αφεντικό" και εκπαιδεύεται εύκολα, αλλά με "σφικτό " πρόγραμμα. Το Εγγλέζικο Γκόρντον Σέττερ Κλαμπ         Η Ιστορία του Γκόρντον Σέττερ     12) ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ ΠΟΡΣΕΛΕΝ                                                                                                Του Παντελή ΣυμεούΕκπαιδευτής - Κυναγωγός  Καταγωγή  Το πορσελέν (porcelain) κατάγεται από τη Γαλλία .Αν και οι Ελβετοί το θεωρούν και δική τους ράτσα το πορσελέν, είναι ένας από τους πιο παλιούς γαλλικούς ιχνηλάτες και είναι επίσημα  αναγνωρισμένο σαν γαλλική ράτσα.  Χαρακτηριστικά  Το όνομα του το παίρνει από το τρίχωμα του, λείο, λευκό και γυαλιστερό που συχνά στολίζεται με μικρά πορτοκαλί σημάδια που είναι ιδιαίτερα άφθονα στα αυτιά. Το κεφάλι του ανοιχτό και μακρύ με στρογγυλωμένη ινιακή αιχμή. Επίπεδο μέτωπο με έντονη μεσαία γραμμή. τα αυτιά είναι μακριά , βαλμένα αρκετά ψηλά και πέφτουν σε χαριτωμένες δίπλες. Η ουρά σχεδόν χοντρή στη βάση που εκλεπτίζεται προς το τέλος, μέτριου μήκους, με κλίση ελαφρώς προς το εσωτερικό. Το ύψος  στα πορσελέν κυμαίνεται στα αρσενικά μεταξύ 55 – 58 cm και στα θηλυκά 53 – 56 cm. Αυτά είναι από τα πιο γνωστά χαρακτηριστικά αυτής της φυλής. Το τέλειο κυνηγόσκυλο Το πορσελέν είναι από τη φύση του ένα σκληραγωγημένο και γερό σκυλί. Είναι ένας ιχνηλάτης με εξαιρετική μύτη. Το πορσελέν είναι ιδανικό για το κυνήγι του λαγού και εργάζεται εξίσου καλά μόνος του ή σε αγέλη. Θεωρείται ότι έχει γρήγορο ξεφώλιασμα και αξιόπιστη καταδίωξη. Ανάλογα με τη φάση του κυνηγιού μπορεί να προσαρμόσει την φωνή του που είναι βαριά με τόνο ουρλιαχτού. Είναι ένας σκύλος με αδρά χαρακτηριστικά, σπεσιαλίστας στο βουνό, γρήγορος, με καλή συνεχή κίνηση και καλπασμό, αλλά παράλληλα και με μεγάλη αντοχή. Χαρακτηριστική θεωρείται η ευφυΐα του που τον βοηθά να παίρνει πρωτοβουλίες και να αποφεύγει τα λάθη ή να τα διορθώνει πολύ γρήγορα. Θεωρείται ιδιαίτερα εκπαιδεύσεως και δεν παρουσιάζει επιθετικότητα. Το Πορσελεν έχει ένα πολύ υψηλό επίπεδο δραστηριότητας και επομένως χρειάζεται πολλή άσκηση. Παρά το γεγονός ότι τα πορσελεν  είναι άγριοι κυνηγοί, είναι ευγενείς και σχετικά εύκολο να χειριστούν, μόνο που χρειάζονται έναν σταθερό ιδιοκτήτη.                                                                                                             11)Το ΚΟΥΡΤΣΧΑΑΡ ( G.S.P ) The German Sorthair Pointer       Το Κούρτχααρ είναι ένας κυνηγός «γενικών καθηκόντων» Είναι πολύ ικανό σκυλί στο έδαφος και στο νερό. Η γενική εντύπωση που δίνει, είναι ένας αριστοκρατικός, ισορροπημένος ,συμμετρικός σκύλος, με εμφανή εξυπνάδα και δύναμη. Είναι μεσαίου μεγέθους αλλά ικανού για το δύσκολο και σκληρό έδαφος. Τα πολύ παχιά και πολύ μεγάλα άτομα αποκλείονται. Έχει καθαρές εξωτερικές γραμμές, δυνατούς ώμους και πόδια, βαθύ στήθος, μυώδες σώμα και όταν κινείται, δίνει αμέσως την εντύπωση της ευκινησίας, χωρίς περιττές κινήσεις.       Κεφάλι: Καθαρές γραμμές με μέτριο μέγεθος σε χρώμα τους σκούρο καφέ. Τα ανοικτά κίτρινα αποκλείονται. Τα αυτιά αρχίζουν από ψηλά στο κρανίο, περίπου στο ύψος των ματιών και είναι κολλημένα στο κεφάλι και φτάνουν έως την κάτω σιαγόνα. Το κρανίο λίγο στρογγυλό όταν κοιτάμε απ'το πλάϊ . Αντίθετα απ'το πόϊντερ, το κρανίο τελειώνει με πολύ μικρή γωνία στο ρύγχος, χωρίς στοπ και τα κόκαλα των ματιών δεν είναι τόσο εμφανή. Το ρύγχος κυρτώνεται ελαφρά από την βάση προς την μύτη, και αυτό είναι περισσότερο εμφανές στα αρσενικά από τα θηλυκά. Οι σιαγόνες αρκετά μεγάλες και δυνατές, ώστε να μπορούν να κρατήσουν βαριά θηράματα για αρκετή ώρα, και η γραμμή της κάτω πλευράς ανεβαίνει σε μικρή γωνία με το ρύγχος και τελειώνει ομαλά εμπρός, με σχεδόν τέλειο ψαλιδωτό κλείσιμο. Η μύτη χρώματος καφέ σκούρο, ανοικτόχρωμη ή στο χρώμα της σάρκας αποκλείονται. Τα ρουθούνια μεγάλα και ανοικτά.       Λαιμός, Σώμα: Ο λαιμός μακρύς και δυνατός, ώστε να επιτρέπει στο ζώο να σηκώνει και να κουβαλάει βαριά θηράματα. Το δέρμα τεντωμένο και ποτέ χαλαρό ή με δίπλες. Το στήθος βαθύ, φτάνει έως τον αγκώνα και όχι πολύ φαρδύ. Η πλάτη ίσια, δυνατή με μικρή ανοδική φορά από την ουρά στους ώμους. Τα καπούλια πέφτουν ελαφρά και με στρογγυλή γωνία προς την ουρά. Η ουρά δυνατή και με ψηλά τοποθετημένη την βάση, κόβεται στα κουτάβια, ώστε να αφήνει περίπου το 35% του αρχικού μήκους, προστατεύοντας το ζώο από συχνούς επώδυνους τραυματισμούς, λόγω του ότι κατά την εργασία του, η ουρά κινείται νευρικά δεξιά-αριστερά.       Πόδια : Οι ώμοι είναι μυώδης και το άνω μέρος του μπροστινού ποδιού ( το τμήμα από τον ώμο έως τον αγκώνα) όσο μακρύτερο τόσο καλλίτερα. Όταν κοιτάμε από εμπρός, τα πόδια παράλληλα και με στρογγυλά κόκαλα. Τα πέλματα δυνατά στρογγυλά με αρκετά χοντρά νύχια και σκληρό δέρμα από κάτω. Οι μηροί μυώδης, με καλή γωνία με το κάτω μέρος. Όταν κοιτάμε από πίσω τα πόδια παράλληλα.       Τρίχωμα: Κοντό και χοντρό τρίχωμα, αφήνει την αίσθηση του σκληρού, όταν το αγγίζουμε. Είναι όμως μαλακό και λεπτό στο κεφάλι και στα αυτιά. Σκυλιά με μακρύ τρίχωμα αποκλείονται.       Χρώμα: Σκούρο καφέ ( liver ) μονόχρωμο, ή ποικιλίες του καφέ σκούρου με άσπρες κηλίδες ή μπαλώματα ή το αντίθετο. Οποιαδήποτε απόχρωση κηλίδας ,κόκκινη, πορτοκαλί ή μονόχρωμο άσπρο, πρέπει να αποκλείονται.       Κίνηση: Στον περίπατο, κινείται μαλακά με αιλουροειδή βάδισμα. Επιταχύνει, με αξιοσημείωτη ξαφνική κίνηση, μαζεύοντας στην αρχή τα πόδια κάτω απ'το σώμα, στην συνέχεια, τα μπροστινά ,εκτείνονται εμπρός, σαν για να «τραβήξουν» το έδαφος, ενώ τα πίσω σπρώχνουν με δύναμη το σώμα, χωρίς να δίνεται η εντύπωση του «πηδηχτού» τρεξίματος.       Μέγεθος: Το ύψος στους ώμους στα Αρσενικά : 58—64 εκατοστά και στα Θηλυκά : 53—58 εκατοστά. Διαφορές στα παραπάνω μεγέθη πάνω από 2 εκατοστά, είναι σοβαρό ελάττωμα. Η γενική φιγούρα των Κούρτσχααρ, από το έδαφος έως τους ώμους, και από τους ώμους έως την βάση της ουράς, είναι σχεδόν τετράγωνη ή ελαφρό παραλληλόγραμμο και όχι υψηλόσωμο ζώο. Τα ζώα με πολύ βαρύ ή πολύ ελαφρύ σκελετό, είναι ανεπιθύμητα. Το Κούρτσχααρ είναι ένας κυνηγός που πρέπει να αποδίδει τα μέγιστα και στο πιο σκληρό έδαφος!       Χαρακτήρας, Κυνήγι: Είναι ένα πολύ έξυπνο ζώο με φιλικό και ζωηρό χαρακτήρα. Αφοσιώνεται με σπάνιο πάθος στον άνθρωπο και έχει έμφυτο το ένστικτο του «φύλακα» της περιοχής του. Είναι άφοβα απέναντι σε άνθρωπο και σκύλο και θέλουν προσοχή όταν βρίσκονται κοντά σε νευρικά σκυλιά. Στο κυνήγι, ιχνηλατούν για μεγάλη απόσταση στο έδαφος, συχνά «ανεβαίνουν» σε μυρωδιές έχοντας το κεφάλι ψηλά, και φερμάρουν σταθερά και πουλιά και τριχωτά, για τα οποία αποκτούν αληθινή μανία! Λατρεύουν το νερό και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να απορτάρουν από παγωμένα νερά! Εκπαιδεύονται πολύ εύκολα, λόγω της ανώτερης εξυπνάδας του και της έμφυτης κυνηγετικής του κλίσης. Στην πατρίδα του την Γερμανία, οι γεννήτορες περνούν από δύσκολες εξετάσεις, ιχνηλασία ματωμένου θηράματος για μεγάλη απόσταση και με αυξάνουσα χρονική απόσταση από την δημιουργία του ίχνους (15 λεπτά-5 ώρες 24 ώρες κλπ), μεταφορά των βαρύτερων θηραμάτων πάνω από εμπόδια, με ειδική εντολή εργασία και εύρεση τριχωτών θηραμάτων με σύγχρονη πλήρη αδιαφορία για πτερωτά και το αντίθετο!! Και τα αποτελέσματα αυτών των εξετάσεων, αναγράφονται στα μητρώα τους με χαρακτηριστικά σύμβολα (παύλες, τόνοι κλπ) ώστε να υπάρχει πάντα πλήρης εικόνα των ικανοτήτων της γραμμής αίματος. Σαν όλα τα σκουρόχρωμα, ζεσταίνονται περισσότερο το καλοκαίρι και χρειάζονται αρκετό νερό της πολύ ζεστές και υγρές μέρες κυνηγίου.                                                        10) ΙΡΛΑΝΔΙΚΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΕΤΕΡ, ΙΡΛΑΝΔΕΖΙΚΟ ΣΕΤΕΡ / IRISH SETTER, RED SETTER. ΟΝΟΜΑΣΙΑ: Ιρλανδικό Σέτερ, Ιρλανδέζικο Σέτερ. ΧΩΡΑ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ: Ιρλανδία. ΣΥΝΤΟΜΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΙΡΛΑΝΔΙΚΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΕΤΕΡ. ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Αυτή η ράτσα έχει αναπτυχθεί στην Ιρλανδία και θεωρείται από τα παλαιότερα Σέτερ. Στην αρχή ήταν πιο ογκώδες και είχε δυο διαφορετικούς χρωματισμούς στο τρίχωμά του, ο ένας ήταν ασπροκόκκινος και ο άλλος μόνο κόκκινος. Πίστευαν ότι το δίχρωμο σκυλί ήταν καλύτερο κυνηγόσκυλο ενώ το μονόχρωμο το ομορφότερο. Λόγω μόδας οι εκτροφείς του 19ου αι. προσπάθησαν και έκαναν λεπτότερο το μονόχρωμο σκυλί (Ιρλανδέζικο Σέτερ) που αναγνωρίστηκε σαν ξεχωριστή ράτσα, ενώ το δίχρωμο (Ιρλανδικό Ερυθρόλευκο Σέτερ) κινδύνευσε με εξαφάνιση ενώ από το τέλος της δεκαετίας του 1970 άρχισε επίσημα ξανά η αναπαραγωγή του. ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΓΙΑ ΤΟ ΙΡΛΑΝΔΙΚΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΕΤΕΡ. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Είναι ένα όμορφο σκυλί που το ύψος του κυμαίνεται από 64 μέχρι 69 εκ. και το βάρος του από 27 μέχρι 32 κιλά. Έχει μακρύ κεφάλι. Τα μάτια είναι καστανά, τα αυτιά βρίσκονται πίσω και χαμηλά στο κεφάλι και είναι κρεμαστά. Η ουρά είναι μεσαίου μήκους, χοντρή στη βάση και λεπταίνει προς την άκρη. Το γυαλιστερό, λεπτό και λείο τρίχωμα είναι κοντό στο κεφάλι, στο μπροστινό μέρος των ποδιών και στην άκρη των αυτιών, στο υπόλοιπο σώμα έχει μεσαίο μήκος, είναι πιο πλούσιο στο πίσω μέρος των ποδιών, στην κοιλιά και στον λάρυγγα, ενώ στην ουρά είναι μακρύτερο με κρόσσια. Το χρώμα είναι καστανοκόκκινο. Η ΖΩΗ ΜΕ ΤΟ ΙΡΛΑΝΔΙΚΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΕΤΕΡ. ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Εκτός από κυνηγόσκυλο χρησιμοποιείται και σαν σκυλί συντροφιάς. Είναι φιλικό, ιδιαίτερα με τα παιδιά, πιστό, έξυπνο, ζωηρό, γεμάτο ενέργεια, συνεργάζεται εύκολα και αφού εκπαιδευτεί γίνεται ακούραστος σύντροφος. Δένεται με την οικογένεια, είναι τρυφερό και έχει ανάγκη την ανθρώπινη συντροφιά. Ανήκει στα σκυλιά που κοιμούνται και έξω από το σπίτι, έχει ανάγκη μέτριας ποσότητας τροφής αλλά χρειάζεται πολλή καθημερινή άσκηση για να εκτονώνεται, ειδικά αν είναι περιορισμένο. Το τρίχωμά του χρειάζεται βούρτσισμα. Θεωρείται από τα υγιή σκυλιά αλλά μπορεί να παρουσιάσει δυσπλασία ή οφθαλμικές παθήσεις. 18/9/07 ΙΡΛΑΝΔΙΚΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΕΤΕΡ - ΙΡΛΑΝΔΕΖΙΚΟ ΣΕΤΕΡ                      9)Πόιντερ Το πόιντερ είναι ένας όμορφος σκύλος δείκτης με Αγγλική καταγωγή. Είναι ιδιαίτερα αγαπητός λόγω του πληθωρικού και ευγενικού χαρακτήρα του. Έχει σταθερή συμπεριφορά τόσο ως σύντροφος όσο και ως συνεργάτης στο κυνήγι. Έχει αριστοκρατικό παράστημα και στήσιμο, τα χρώματά του μπορεί να είναι άσπρο-καφέ, άσπρο-πορτοκαλί, άσπρο-μαύρο ή μονόχρωμα στα παραπάνω χρώματα. Το ύψος των αρσενικών φτάνει τα 63 έως 70 εκατοστά ενώ των θηλυκών 5 εκατοστά περίπου, λιγότερο. Η σωματική του κατασκευή έχει ασύγκριτες αναλογίες. Πανίσχυρη, καλοδεμένη, λυγερή χωρίς ασυνέχειες. Το κεφάλι είναι όμορφα σχηματισμένο. Η έκφρασή του είναι χαρούμενα σοβαρή. Τα αυτιά του πεσμένα και λεπτά Ο λαιμός μακρύς και μυώδης, το σώμα εργονομικά σχεδιασμένο. Μεγάλη προσοχή πρέπει να δίνεται στους πρώτους μήνες ζωής του σκύλου που αποτελούν το θεμέλιο της υπόλοιπης υγιεινής ζωής του. Η συνεχής άσκηση το αναζωογονεί και η εξοχή είναι ο φυσικός του χώρος αφού του αρέσει πολύ ο ελεύθερος καλπασμός. Τα Πόιντερ δεν μπορείς να τα κακομεταχειριστείς αφού σπάνια θα σου δώσουν αυτό το δικαίωμα. Το Πόιντερ έχει στο αίμα του τη φέρμα και δίκαι ονομάζεται αριστοκράτης των δεικτών. Βέβαια για να ξετυλίξει τα χαρίσματά του χρειάζεται την ανάλογη εκπαίδευση όπως όλα τα σκυλιά. Όταν όμως ανατραφεί και εκπαιδευτεί σωστά, σε καμία περίπτωση δεν θα απογοητεύσει τον κύριό του.

8)κοκερ σπανιελ

Το κόκερ σπάνιελ κατάγεται από την Αγγλία, είναι μικρόσωμο, όμορφο με πολλές κυνηγετικές δυνατότητες.

Οι χρωματισμοί που συναντάμε είναι μονόχρωμο μαύρο ή ξανθοκόκκινο ή ποικιλόχρωμο (ασπρόμαυρο, ασπροκόκκινο, στικτό).

Είναι μικρόσωμος σχετικά σκύλος με ύψος μέχρι 40,5 εκ. για τους αρσενικούς και 38 εκ. για το θηλυκό. Έχει ισορροπημένη κατασκευή. Πολύ ωραίο κεφάλι με πανέμορφα μάτια και γλυκιά, θέρμη, χαρούμενη έκφραση. Πολύ καλές γωνιώσεις, σκέλη ίσια με δυνατά αλλά όχι βαριά κόκαλα, κοντή ουρά λίγο πιο κάτω από την ευθεία της ράχης.

Κίνηση ζωηρή, δυνατή, πολύ εργονομική και αποτελεσματική, καλύπτει πολύ έδαφος με αισθητική αρμονία και φαινομενική έλλειψη προσπάθειας.

Το Κόκερ είναι ένα χαρισματικό, πολυμήχανο και μεταδοτικά αισιόδοξο σκυλί που η εντυπωσιακή του εμφάνιση κρύβει μεγάλη δύναμη, ένθερμη και γενναία καρδιά και ασίγαστο πάθος να βρίσκεται στο πλευρό του ανθρώπου σαν σύντροφος ή κυνηγόσκυλο με την ίδια αφοσίωση.Χρειάζεται σταθερή αγωγή και εκπαίδευση με ήπιο τρόπο, έντονη ενθάρρυνση και ανταμοιβή, καθημερινό χτένισμα και βούρτσισμα γιατί το μακρύ του τρίχωμα τον κάνει δύστροπο αν μπερδευτεί ή έχει ξένα σώματα. Προσοχή στην ανάπτυξη, έντονη ανάγκη για άσκηση στο ενήλικο κόκερ, κοινωνική ζωή και ενδιαφέροντα, συντροφιά γιατί δεν είναι μοναχικός σκύλος ούτε μπορεί να μένει κλεισμένος κάπου επί ώρες.

Δεν παρουσιάζει κάποια ιδιαίτερα προβλήματα υγείας και ζει πολλά χρόνια.

Στο κυνήγι είναι σταθερός και ακούραστος και στο πέρασμά του δεν θα αφήσει θήραμα φτερωτό ή μικρό τριχωτό χωρίς να το ξεφωλιάσει. Το κόκερ δεν φερμάρει όμως «σκουπίζει» το έδαφος, ψάχνει κοντά στον κυνηγό ιχνηλατώντας και τον πιο ανεπαίσθητο ντορό αφού η όσφρησή του είναι εξαίρετη.

7)Επανιέλ Μπρετόν

Ταχυκίνητο, ευέλικτο, ακούραστο, υπάκουο, μικρόσωμο με μια έρευνα πολύ μεθοδική που δεν αφήνει άψαχτο μέρος κυνηγώντας μπεκάτσα στα πυκνά, ορτύκια στο κάμπο η πέρδικα στο βουνό.Φέρμα πολύ σταθερή, έκφραση εκπληκτική και απόρτ έμφυτο.

Αυτό είναι το Επανιέλ Μπρετόν ένα πολύ καλό κυνηγόσκυλο, αλλά και ένας όμορφος σύντροφος.

Η ιστορία του αρχίζει ουσιαστικά το 1907 όταν ο Πατριάρχης του Μπρετόν Αρτουρ Ενώ έφτιαξε τον πρώτο όμιλο στη Γαλλία.Τον επόμενο χρόνο και συγκεκριμένα τον Σεπτέμβριο του 1908 διοργανώνεται η πρώτη έκθεση του ομίλου με 88 συμμετοχές, χωρίς όμως μεγάλη επιτυχία λόγω της ανομοιομορφίας των σκύλων. Η αρχή όμως είχε γίνει, το Μπρετόν έγινε γνωστό στους κυνηγούς και μέσα σε λίγα χρόνια κατάφερε να γίνει ένα από τα πολυπληθέστερα σκυλιά φέρμας σε όλο τον κόσμο.

Η καταγωγή του είναι από την Βρετάνη, μια χερσόνησο στα Β.Δ. της Γαλλίας όπου σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες, στα τέλη του 1800 περίπου, σκυλιά που ήταν απόγονοι Ισπανικών κυνηγόσκυλων τύπου (Σπάνιελ-Επανιέλ) ζευγάρωσαν με Αγγλικά Σέττερ και Σπρίγκερ-Σπάνιελ.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τα δυνατά και ανομοιόμορφα ντόπια σκυλιά να αποχτήσουν μια σχετική ομοιομορφία, να γίνουν ποιο κομψά με πoιo καλό χαρακτήρα, αλλά κυρίως να βελτιώσουν τα κυνηγετικά τους προσόντα. Όταν το 1908 άρχισε η επίσημη πλέον εκτροφή, καθιερώθηκαν τα στάνταρ της φυλής τα οποία τροποποιήθηκαν η διορθώθηκαν κατά σειρά τα έτη: 1908,1923,1933, 1956,1995 και οριστικά πλέον το 2001.

Σύμφωνα λοιπόν με την τελευταία αυτή τροποποίηση τα επίσημα στάνταρ της φυλής είναι τα παρακάτω :

ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ
Ο πιο μικρός σκύλος φέρμας. Αρμονικά φτιαγμένος με έναν στερεό σκελετό όχι χονδροειδή. Σύνολο συμπαγές και γεροδεμένο γεμάτο ζωηράδα και ευκινησία, παραμένοντας αρκετά κομψό. Σκύλος ρωμαλέος, με βλέμμα ζωντανό και έξυπνη έκφραση. Γενικά έχει όψη ενός μικρού , κοντόχονδρο, γεμάτο ενέργεια, έχοντας διατηρήσει κατά την εξέλιξη του, το κοντόχονδρο μοντέλο που επιζητήθηκε και σταθεροποιήθηκε από τους αναμορφωτές της ράτσας.

ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ
Το κρανίο είναι πιο μακρύ από το ρύγχος με σχέση 3 προς 2. Ύψος θώρακα ελαφρά μικρότερο από το μισό του ύψους στο ακρώμιο. Μήκος κορμού όμοιο με το ύψος στο ακρώμιο.

ΚΕΦΑΛΙ
Κρανίο ελαφρώς στρογγυλεμένο, κρανίο-μετωπικές γραμμές παράλληλες, στοπ με ελαφριά κλήση.
Μάτια ελαφρώς λοξά, έκφραση έξυπνη, γλυκιά, ειλικρινή. Ελαφρώς οβάλ, όχι σφαιρικά, στο χρώμα της ίριδας σε αρμονία με το τρίχωμα κατά προτίμηση σκούρο. Η έκφραση των ματιών σε συνδυασμό με την ανύψωση των αυτιών δημιουργούν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ράτσας, την "έκφραση Μπρετόν".
Αυτιά προσκολλημένα ψηλά, τριγωνικά, αρκετά πλατειά μάλλον κοντά. (Τραβώντας τα μπροστά , η άκρη τους δεν πρέπει να ξεπερνά το στοπ).

ΣΩΜΑ
Γραμμή ράχης ευθύγραμμη έως το νεφρό και την αρχή των καπουλιών.
Ακρώμιο αρκετά ευκίνητο, λίγο ανυψωμένο.
Ράχη ευθύγραμμη, κοντή και άκαμπτη, στενά δεμένη με το νεφρό.
Μέση (νεφρό) κοντή φαρδιά και μυώδης.
Θώρακας κατεβασμένος έως το ύψος του αγκώνα, φαρδύς με τις πλευρές καλά κυκλωτές χωρίς να είναι κυλινδρικός.
Ουρά προσκολλημένη ψηλά φέρεται οριζόντια η ελαφρώς προς τα κάτω. Το Επανιέλ Μπρετόν μπορεί να γεννηθεί άνουρο η βραχύουρο.

ΤΡΙΧΩΜΑ
Πρέπει να είναι λεπτό, όχι μεταξένιο, ίσιο η ελαφρά κυματοειδές πάνω στο σώμα, ποτέ κατσαρό.
Λείο στο κεφάλι και στο εμπρός μέρος των ποδιών. Στο πίσω μέρος των ποδιών υπάρχει άφθονο τρίχωμα με κρόσσια που μικραίνουν προοδευτικά σε μήκος έως τον καρπό η τον ταρσό αντίστοιχα.

ΧΡΩΜΑ
Λευκό πορτοκαλί, το πιο διαδεδομένο. Λευκό-καστανό, Λευκό-μαύρο, Τρίχρωμο.
Μονοχρωμία δεν είναι αποδεκτή.

ΥΨΟΣ
Αρσενικά : Ελάχιστο : 48cm με μια ανοχή 1cm λιγότερο.
Μέγιστο : 51cm με μια ανοχή 1cm περισσότερο.
Θηλυκά : Ελάχιστο : 47cm με μια ανοχή 1cm λιγότερο.
Μέγιστο : 50cm με μια ανοχή 1cm περισσότερο.

ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΣΤΑΝΤΑΡ
Κίνηση περήφανη, ζωντανή και σπινθηροβόλα. Καλπασμός ενεργητικός και εύκολα κυλιόμενος, με γρήγορες εναλλαγές μαζεμένων κινήσεων. Απορρίπτεται ο επιμήκης η πηδητικός καλπασμός.
Κράτημα κεφαλιού ψηλά, όχι υπερβολικά πάνω από την γραμμή της ράχης.
Έρευνα έξυπνη, μεθοδική όχι μηχανική, με σταθερή επαφή νε τον κυναγωγό.
Φέρμα πάντα σε όρθια θέση. Μετά από έναν γρήγορο έλεγχο μιας αναθυμίασης ο σκύλος πρέπει να ανέβει με δύναμη και σιγουριά για να μπλοκάρει το θήραμα.

ΤΟ ΕΠΑΝΙΕΛ ΜΠΡΕΤΟΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Στην Ελλάδα εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1960 και τα πρώτα αυτά σκυλιά που προέρχονταν από κάποιες τυχαίες εισαγωγές δεν είχαν την ανταπόκριση που έπρεπε, ίσως λόγω της όχι και τόσο καλής επιλογής, με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν άσχημες εντυπώσεις σε ορισμένους κυνηγούς. Αργότερα όμως όταν έγιναν σωστές επιλογές ατόμων, το κλίμα άλλαξε και τα μεγάλα κυνηγετικά προσόντα του Μπρετόν έγιναν γρήγορα γνωστά στους Έλληνες κυνηγούς. Τα τελευταία χρόνια μετά και από την ίδρυση του ομίλου Επανιέλ Μπρετόν Ελλάδος το 1994, έγιναν επίλεκτες εισαγωγές σκύλων κυρίως από την Γαλλία, με μεγάλα προσόντα που έδωσαν νέα ώθηση στη φυλή. Αυτό το βλέπει κανείς αν δει τα αποτελέσματα (κατάχτηση παγκοσμίου πρωταθλήματος, δεύτερη θέση στο πανευρωπικό πρωτάθλημα) και άλλες πολλές διακρίσεις. Το τρίπτυχο λοιπόν εισαγωγή- εκτροφή- επιλογή είχε σαν αποτέλεσμα, σήμερα να υπάρχουν πολλά σκυλιά Ελληνικής εκτροφής που είτε βρίσκονται σε χέρια κυνηγών και κυνηγούν στα Ελληνικά βουνά, είτε διαπρέπουν στα τερέν και του στίβους. Χαρακτηριστικό αυτών που προανέφερα είναι ότι εφέτος στι εκδηλώσεις του Ομίλου το 90% των συμμετεχόντων ήταν σκυλιά καθαρά Ελληνικής εκτροφής.

6)Αγγλικό Σπρίγκερ Σπανιελ

Τα ΣΠΑΝΙΕΛ. Ομάδα κυνηγετικών σκύλων πού περιλαμβάνει τις ακόλουθες ράτσες: άιρις γουώτερ σπάνιελ, κλάμπερ σπάνιελ, σάσσεξ σπάνιελ, φίλντ σπάνιελ, κόκερ, αγγλικό σπρίγκερ σπάνιελ, ουαλικό σπρίγκερ σπάνιελ.

Τα κυνηγετικά σπάνιελ είναι σκυλιά με μακρύ, λείο, κυματιστό ή κατσαρό τρίχωμα, μέτριου αναστήματος, 12 μέχρι 30 κιλά, που ο σκοπός τους είναι να διατρέχουν εξαιρετικά δύσκολα εδάφη, όπως τους βάλτους, τα δάση, τα βουνά, να σηκώνουν το θήραμα και να το φέρνουν σκοτωμένο στον κυνηγό.

Στη συνέχεια δίνουμε τα στάνταρτ του αγγλικού σπρίγκερ σπάνιελΑγγλικό σπρίγκερ σπάνιελ

Κρανίο: μακρύ και ελαφρά στρογγυλεμένο στην κορυφή, φαρδύ μ' ένα στοπ και με καλά αναπτυγμένους κροτάφους.
Σαγόνια: μακριά και πλατιά, χωρίς απότομη κόψη, με χείλη γεμάτα και λεπτά.
Μάτια: μέτριου μεγέθους, όχι πολύ γεμάτα, αλλά λαμπερά και έξυπνα σε σκούρο χρώμα.
Αυτιά: αρκετά μακριά, με αρχή χαμηλά σε σχήμα λοβού.
Λαιμός: μακρύς, δυνατός και ελαφρά καμαρωτός.
Ωμοπλάτη: μακριά και λοξή.
Μπροστινά άκρα: μέτριου μήκους ίσια, με επίπεδα και δυνατά κόκαλα.
Σώμα: δυνατό με καλά στρογγυλεμένο στέρνο και μαζεμένο κάτω από το θώρακα. Θώρακας βαθύς και αρκετά φαρδύς.
Μέση μάλλον μακριά και ελαφρά καμαρωτή.
Οπίσθια: πολύ μυώδη, με κατηφορικά και μέτρια λυγισμένα σφύρα, όχι πτυχωμένα ούτε προς τα έξω ούτε προς τα μέσα.
Πόδια: δυνατά και συμπαγή.
Ουρά: χαμηλά, ποτέ πάνω από το επίπεδο της ράχης, κίνηση με δόνηση.
Τρίχωμα: παχύ και απαλό, επίπεδο ή ελαφρά κυματιστό, όχι πολύ μακρύ. Φράντζες μέτριες.
Χρώμα: άσπρο-καστανό, άσπρο-μαύρο, άσπρο-πορτοκαλί, άσπρο χρώμα αγριοκάτσικου, άσπρο-λεμονί και κοκκινοκάστανο σε όλες τις αποχρώσεις. Τα στικτά είναι προτιμότερα, γιατί διακρίνονται καλύτερα σε σκεπασμένα μέρη.
Γενική εμφάνιση: δραστικού σκυλιού, καλοφτιαγμένου γενικά με ψηλά πόδια. Το ύψος του στο ακρώμιο πρέπει να είναι περίπου ίσο προς το μήκος από το ακρώμιο μέχρι την αρχή της ουράς.

5)Αγγλικός Σέττερ

Σκύλος δείκτης καταγόμενος από την Αγγλία. Όμορφος, αθλητικό σκύλος, κομψός, νευρώδης με ωραία χρώματα και μεταξένιο μακρύ τρίχωμα. Έχει συμμετρικό σώμα, άρτια κίνηση, καλές γωνιώσεις, δύναμη, χάρη και η ευγενική έκφραση

Τα χρώματά του είναι: Ασπρόμαυρο, άσπρο-πορτοκαλί, άσπρο-συκωτί ή τρίχρωμο με την προσθήκη μπρούτζινων κηλίδων στο ασπρόμαυρο ή στο άσπρο συκωτί. Το ύψος των αρσενικών φτάνει 5-68 εκ., θηλυκών 61-65 εκ. Έχει εξαίρετο χαρακτήρα, φιλικό και καλόκαρδο. Από τη φύση του είναι ήπιος, εύπλαστος και εκπαιδεύσιμος, είμαι κοινωνικός και πρόθυμος να ευχαριστήσει τον κύριό του. Το κυνήγι του έχει χάρη, είναι δραστήριος σε όλη τη διάρκεια της ημέρας με έμφυτη αίσθηση θηράματος.

Αν η διατροφή και η άσκηση είναι σωστές δεν παρουσιάζει προβλήματα υγείας. Προσοχή πρέπει να δίνεται σε προβλήματα δυσπλασίας και οφθαλμικών παθήσεων των γεννητόρων.

Ο ιδιοκτήτης του Αγγλικού Σέττερ πρέπει να έχει εμπειρία στους σκύλους φέρμας, αλλά και γνώση των απαιτήσεων της συγκεκριμένης ράτσας.
Για να χαρίσει όλες τις κυνηγετικές του δυνατότητες πρέπει ο κυναγωγός του να μπορεί να φέρεται με υπομονή και χωρίς βία
Τα κουτάβια γεννιούνται λευκά και αποκτούν τα ωραία χρώματά τους σταδιακά. Το ζητούμενο είναι ένας μοιόμορφα ανάμεικτος χρωματισμός από λευκό φόντο με στίγματα.

Το Αγγλικό Σέττερ δεν επιδέχεται σκληρή μεταχείριση, απομόνωση, ενώ το δέσιμο στην αλυσίδα δεν ταιριάζει στον τρυφερό χαρακτήρα του.

4)Ελληνικός Ιχνήλάτης - Ο Γκέκας

Η επίσημη ονομασία είναι Ελληνικός Ιχνηλάτης και είναι το κλασικό Ελληνικό κυνηγόσκυλο - ακριβέστερα, λαγωνικό.

Αρχέγονη Ελληνική φυλή που τα βασικά της χαρακτηριστικά παρέμειναν αναλλοίωτα στον χρόνο και αποτέλεσε τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στον έλληνα κυνηγό, την παράδοση και την λαγοθηρία.

Σκύλος ολιγαρκής αφοσιωμένος, με δυνατό σκελετό χωρίς βάρος, ταχύτατος καλπαστής, έντονο κυνηγετικό ένστικτο και προσαρμόζεται με ευκολία και στα πιο δύσκολα μορφολογικά εδάφη, προικισμένος στην ιχνηλασία και στην καταδίωξη του λαγού χωρίς να υστερεί και στο κυνήγι του αγριόχοιρου μιας και η τόλμη σε συνδυασμό με την ευελιξία και την εξυπνάδα είναι χαρίσματα της φυλής.

Ο ελληνικός ιχνηλάτης αποτελεί ένα πραγματικό διαμάντι και καμάρι της ελληνικής παράδοσης και ιστορίας που πρέπει όλοι μας να το διαδώσουμε και να το προστατεύσουμε σαν κόρη οφθαλμού.

Ιδιαίτερα Χαρακτηριστικά

Το τρίχωμά του είναι κοντρό, χοντρό και τραχύ στην αφή, σε χρώμα μαύρο και σκούρο πορτοκαλί. Πολλές φορές έχει δύο άσπρα σημάδια στο στήθος. Η μουσούδα του είναι μεσαίου μεγέθους και το δάγκωμά του είναι επίπεδο. Είναι πολύ ευκίνητος.

Εξαιρετικά αφοσιωμένος, ο Ελληνικός Ιχνηλάτης, έχει ιδιαίτερα προσόντα, είναι πολύ ευγενικός στους τρόπους του, φιλικός και στοργικός. Πληγώνεται όταν παραμελείται και μπορεί να γίνει επιθετικός.

Αγροτόσκυλο, με γερό και ελαφρύ σκελετό, είναι πολύ γρήγορος στο τρέξιμό του και πολύ αποδοτικός στην κυνηγετική συνήθως εργασία του. Το σώμα του είναι δυνατό και μυώδες, αλλά ποτέ δεν υπερβαίνει τα κιλά του λόγω της υπερκινητικότητάς και της επιμονής του.

Είναι προικισμένος με εξαιρετική όσφρηση ιχνηλάτη , με προτίμηση στο κυνήγι λαγού και είναι αρκετά σκληρός και έξυπνος, πράγμα που τον βοηθάει να αποδίδει το ίδιο καλά και στο κυνήγι του Αγριόχοιρου.

3)ΜΠΙΓΚΛ / BEAGLE, ENGLISH BEAGLE.

ΟΝΟΜΑΣΙΑ: Μπιγκλ. ΚΑΤΑΓΩΓΗ: Μεγάλη Βρετανία.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΙΓΚΛ.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Είναι μια πολύ παλιά αγγλική ράτσα, η οποία αναφέρεται από τον τρίτο αιώνα. Το Μπιγκλ ήταν ιδιαίτερα προσεγμένο κατά τη διάρκεια που βασίλευαν ο Ερρίκος Η και η Ελισάβετ Α. Πάντα το χρησιμοποιούσαν για κυνήγι κουνελιών, λαγών, αλεπούδων, αγριόχοιρων και ελαφιών και αυτό το έκανε δημοφιλές στην υπόλοιπη Ευρώπη από το 1860 και έπειτα. Εκτιμάται για το μικρό μέγεθος, την ψυχραιμία, την αποτελεσματικότητα και την ταχύτητά του.

ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΙΓΚΛ.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Ανήκει στα μικρά σκυλιά. Το βάρος του είναι μεταξύ 15 και 20 κιλών και το ύψος του μεταξύ 33 και 44 εκ. Το κοντό πυκνό τρίχωμά του είναι είτε δίχρωμο είτε τρίχρωμο σε όλα τα χρώματα εκτός από σκούρο μελανό. Τα αυτιά είναι μακριά και στρογγυλά με τάση να κρέμονται στα μάγουλα.

Η ΖΩΗ ΜΕ ΤΟ ΜΠΙΓΚΛ.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Το Μπιγκλ είναι ένα δραστήριο, ευτυχισμένο σκυλί και επειδή είναι έξυπνο και πρόθυμο να ευχαριστήσει προκαλεί ικανοποίηση η εκπαίδευσή του. Είναι ψύχραιμο, θαρραλέο και σκληραγωγημένο. Είναι ενθουσιώδες, αποτελεσματικός ιχνηλάτης και μπορεί να κυνηγήσει μόνο του, σε ζευγάρια ή με περισσότερα σκυλιά. Προσαρμόζεται σε οποιοδήποτε περιβάλλον και μπορεί να γίνει θαυμάσιος σύντροφος και οικογενειακός σκύλος. Εάν δεν εκπαιδευτεί κατάλληλα, η αδιαφορία μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα. Έχει την τάση να τρέχει πίσω από οτιδήποτε τραβήξει την προσοχή του. Επειδή είναι πολύ δραστήριο σκυλί χρειάζεται καθημερινά μεγάλους περιπάτους συνδυασμένους με άσκηση. Δεδομένου ότι έχει ανεπτυγμένο το ένστικτο του κυνηγού όταν βγαίνει βόλτα πρέπει να είναι δεμένο με λουρί. Πρέπει να ζει σε ασφαλή περιφραγμένη αυλή, επειδή είναι έτοιμο να ακολουθήσει οτιδήποτε του τραβήξει την προσοχή. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στον καθαρισμό των αυτιών για να αποφευχθούν οι μολύνσεις.

22/8/07

ΜΠΙΓΚΛ.

 
2)ΚΟΚΕΡ ΣΠΑΝΙΕΛ –ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ- (AMERICAN COCKER SPANIEL)

Το όνομα Cocker προέρχεται από το αγγλικό woodcock, μπεκάτσα στα ελληνικά, ένα πουλί το οποίο ο σκύλος αυτός έβγαζε από την κρυψώνα του, βοηθώντας έτσι τον κυνηγό αφέντη του.

Σήμερα, αν και διατηρεί ακόμα τις κυνηγετικές του ικανότητες, το Κόκερ Σπάνιελ έχει αποκτήσει το ρόλο του σκύλου σύντροφου. Αποτελεί άριστη επιλογή για οικογενειακό κατοικίδιο λόγω του μοναδικού ταμπεραμέντου του. Ευχάριστο και κεφάτο, αθώο και πάντοτε ευγενικό, το Κόκερ Σπάνιελ έχει τεράστια αποθέματα αγάπης και τρυφερότητας. Η γλυκιά του φατσούλα σε συνδυασμό με την όμορφη προσωπικότητά του, πραγματικά θα σας κλέψει την καρδιά!



1)ΜΠΑΣΕΤ ΧΑΟΥΝΤ (BASSET HOUND)

Η λέξη Basset σημαίνει «πολύ χαμηλός» στα Γαλλικά, περιγράφοντας έτσι το ανάστημα του Basset Hound. Κοντά πόδια, πολύ μακριά αυτιά και ένα βλέμμα που φαίνεται να κρύβει μέσα του τη θλίψη όλου του κόσμου, είναι τα στοιχεία που κάνουν το σκύλο αυτό αξιαγάπητο στην εμφάνιση.

Εξαίσιο λαγωνικό, με μύτη από τις καλύτερες στο σκυλίσιο κόσμο, το Basset Hound χρησιμοποιείτο ευρέως για το κυνήγι. Σήμερα, ο ρόλος του περιορίζεται κυρίως ως σκύλος συντροφιάς. Γλυκύτατος, ευγενικός και τρυφερός, αξιόπιστος με παιδιά, σκύλους, γάτους και όλων των ειδών τα ζώα, φιλικός με τους πάντες, το Basset Hound έχει κερδίσει επάξια μια θέση στα σαλόνια και τις καρδιές μας.